زمان: چهارشنبه: ۵ بهمن‌ماه ۱۴۰۱
مکان: کافه تو کافه ونک
حاضرین: علیرضا، سهراب، صمد
بازی: Colors of Paris
طراح: Nicolas De Oliveira
مدت بازی: ۱ ساعت و نیم


در دومین جلسه بازی‌گوشی Colors of Paris رو بازی کردیم که در سبک کارگر(نقاش!)گذاری بازی جذابی بود.
با اینکه در نگاه اول یه مقدار اطلاعاتی که بازی در اختیار بازیکنا می‌گذاره زیاده ولی با کمی شکیبایی و توجه به تدریج که چرخ بازی شروع به چرخیدن کنه، می‌بینیم اونقدرا هم کار دشواری نیست و تازه ترفندها و تاکتیک‌های بازی شروع به خودنمایی می‌کنن.


خیلی جالبه که در همون زمانی که باید به تهیه رنگ‌های اصلی یا فرعی مورد نیازت برای اتمام یک تابلو فکر می‌کنی، نگران از دست رفتن فرصت نقاشی در این دور باشی و نیم‌نگاهی هم به فرصتی داشته باشی که امکان تکرار کار بازیکن‌های دیگه برات فراهم می‌کنه.
گردونه وسط بازی که باید کارگر/نقاش‌ها رو اونجا بفرستیم برای انجام مراحل مختلف، هر دور ممکنه یک یا دو یا صفر درجه بچرخه و این یعنی خیلی هم نمی‌شه روی به دست آوردن منابع یا انجام کارهایی برنامه‌ریزی صد‌درصدی کرد. چون شانس یا منافع بازیکنان دیگه ممکنه مانع یا محرک شما در رسیدن به اون هدف باشه! یه جوری که اصل عدم قطعیت و روح مرحوم هایزنبرگ در مقبره‌شون یه بندری زیبایی می‌زنن!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *